W ślad za relacją z sądami podąża problematyka wysokości ustalonych stawek za świadczoną pomoc prawną z urzędu oraz przyjęta przez państwo filozofia nieodpłatnej pomocy prawnej świadczona najuboższym przez profesjonalne podmioty w tym adwokaturę. Jest to materia zarezerwowana dla działalności centralnych organów władzy w adwokaturze ale w zakresie bieżącego egzekwowania zasądzanych kosztów czy też wspierania prac na rzecz zmiana w tym zakresie, aktywność Okręgowej Rady Adwokackiej jest niezbędna.



Przez lata wysokość stawek za spraw z urzędu nie ulegała żadnej nawet symbolicznej zmianie. 2025 rok ma to zmienić. Oby zmiany dotyczyły wszystkich sfer świadczonej pomocy prawnej z urzędu i polegały na zrównaniu stawek z rynkowymi. Problematyka ta leży w gestii dzielności Naczelnej Rady Adwokackiej którą należy wspierać w tym zakresie i uświadamiać powszechnie, że utrzymywania rażąco niskiego wynagrodzenia za pomoc prawną świadczoną z urzędu, nieodpowiadającą najniższym stawkom rynkowym, godzi w istocie w prawo obywateli do sądu.



Zbliżające się wejście w życie zmian w ustawie karnej procesowej będzie wymagało jednoznacznego sprzeciwu wobec dalszego utrzymywania nieodpłatności dyżurów adwokackich. Zapewnienie obrońcy dla zatrzymanego a więc skala tego przedsięwzięcia wymaga nie tylko konsultacji ministerstwa sprawiedliwości i ministra spraw wewnętrznych z adwokaturą i radcami prawnymi ale na pewno rewizji dotychczasowego założenie że za oczekiwanie na świadczenie pomocy prawnej wynagrodzenie się nie należy.



Przykłady innych zawodów zaufania publicznego jak np. lekarzy w tym dyżurów lekarzy transplantologów, którzy w tym zakresie mają zapewnione wynagrodzenie nie stoi w sprzeczności z treścią art. 17 Konstytucji RP na którą wskazuje się jako odmowę odpłatności adwokackich dyżurów. Wszelka inicjatywa zmiany w tym zakresie czy po stronie Naczelnej Rady Adwokackiej, poszczególnych Izby czy samodzielnych adwokatów jest konieczna i zasługuje na poparcie.